dziwaczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, dziwacznyni, dziwacznyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} odbiegający pod jakimś względem od normy, wyróżniający się czymś niezwykłym, osobliwym; nietypowy, cudaczny, śmieszny, osobliwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dziwaczne miny … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dziwaczny — dziwacznyni, dziwacznyniejszy «zwracający uwagę swoją osobliwością, nietypowością; śmieszny, cudaczny, osobliwy» Dziwaczne myśli, pogłoski, pretensje. Dziwaczny kapelusz, wygląd, strój … Słownik języka polskiego
małpi — 1. pot. Dostać małpiego rozumu a) «zacząć się wygłupiać»: Dostaje małpiego rozumu i zaczyna się śmiać (...). W. Horwath, Seans. b) «zacząć się zachowywać w sposób dziwaczny lub nieobliczalny, stracić rozsądek, panowanie nad sobą; zwariować»:… … Słownik frazeologiczny
bambocjada — ż IV, CMs. bambocjadaadzie; lm D. bambocjadaad szt. «w malarstwie europejskim XVII i XVIII w.: groteskowy, dziwaczny, fantastyczno komiczny temat obrazu» ‹z wł.› … Słownik języka polskiego
bzikowaty — bzikowatyaci pot. «mający lekkiego bzika, będący przejawem bzika; dziwaczny, narwany, postrzelony» Bzikowaty chłopak. Bzikowate pomysły, wybryki … Słownik języka polskiego
chimeryczny — chimerycznyni 1. «kierujący się urojeniami, fantazją, chimerą; nie dający się urzeczywistnić; nierealny, nieziszczalny, urojony, fantastyczny» Chimeryczny wynalazca. Chimeryczna polityka. Chimeryczne pomysły, idee, nadzieje. 2. «kapryśny,… … Słownik języka polskiego
cudacki — cudackiccy «właściwy cudakowi; dziwaczny, ekscentryczny, osobliwy, śmieszny; cudaczny» Cudacki strój. Cudackie maniery, zachowanie się … Słownik języka polskiego
cudaczny — cudacznyni, cudacznyniejszy «dziwaczny, śmieszny, ekscentryczny, osobliwy; cudacki» Cudaczny kapelusz. Cudaczne nazwisko. Opowiadać cudaczne historie … Słownik języka polskiego
draczny — dracznyczni pot. «wywołujący śmiech, ośmieszający kogoś; śmieszny, dziwaczny, niepoważny» Draczny wierszyk, widok. Draczna mina … Słownik języka polskiego
dziki — dzicy, dzikszy 1. «będący w stanie natury, w stanie pierwotnym» a) «o zwierzętach: nie oswojony, nie obłaskawiony, nie hodowany» Dziki mustang. Dzikie gęsi, kaczki, łabędzie. b) «o roślinach: nie uprawiany, nie hodowany» Dzikie wino, dzika mimoza … Słownik języka polskiego
dziwacznie — dziwacznieej «w sposób dziwaczny» Ubrana była dziwacznie. Gałęzie dziwacznie powykręcane. Zachowywać się dziwacznie … Słownik języka polskiego
